Weerstand is een cadeau

Iedere trainer maakt het mee: weerstand in een groep. Wat gebeurt er eigenlijk op zo’n moment? En hoe blijf je als trainer helder denken? Misschien niet iets wat je wilt lezen maar wel waar: het begint bij je eigen energie. Die is alles bepalend voor hoe je omgaat met weerstand in een training en hoe veerkrachtig je bent. Maar eerlijk is eerlijk: het blijft een uitdaging en het is gewoon keihard werken.

Dan ga je toch lekker weg

Vroeger hadden wij als trainers moeite met weerstand in de groep. Ook wij dachten wel eens over een cursist: ‘Als je hier niet wilt zitten, dan ga je toch lekker weg.’ Maar de grap is: weerstand roept weerstand op. Als je weerstand ziet, dan ga je zelf ook minder helder denken. En voor je het weet ben je echt uit verbinding en sta je de ander te overtuigen van je gelijk. De uitdaging is om er op een goede manier mee om te gaan maar hoe?

Als we weerstand zien, heeft dat niet per se met mij te maken.

Anders naar weerstand kijken

Weerstand is namelijk niet van jou, het is van de ander. En het kan overal vandaan komen. Persoonlijke issues, maar ook bedrijfsomstandigheden. Als je op die manier naar weerstand kijkt, kun je er ook anders mee omgaan. Je kunt het bijvoorbeeld gaan zien als een cadeau. Welke informatie krijg ik van deze persoon? Weerstand is namelijk altijd een vorm van betrokkenheid. Ook al lijkt het op het eerste gezicht niet de betrokkenheid waarop je zit te wachten. Weerstand zegt iets over die persoon en hoe die persoon in elkaar steekt. Gebruik dat! Want daarmee kom je in contact en maak je verbinding.

Als iemand je niet vertrouwt

Laatst maakten we mee: iemand die heel duidelijk bij de start van een training non-verbaal liet weten: ik heb hier geen zin in en ik vertrouw jou voor geen meter. Wat doe je dan? Onze reactie: we haakten erop in met de vraag ‘wat wil je dat er in elk geval niet gebeurt?’ De deelnemer antwoordde: een rollenspel. ‘Deal’, zeiden we. En daarna vertelde ze uit zichzelf wat ze wél wilde die dag. Hoe mooi is dat?!

Als iemand je aanpak niet vindt deugen

Hoe we weerstand uiten geeft jou als trainer ook veel inzicht in de positieve behoeften van jouw deelnemer. Als we niet krijgen wat we positief nodig hebben, gaan we dat alsnog negatief voor elkaar proberen te krijgen. De non-verbale, gesloten houding en opgetrokken wenkbrauw van de dame uit ons vorige voorbeeld had duidelijk de behoefte zelf haar mening te vormen. Ook vanuit dat perspectief hebben we een mooi voorbeeld. Bij de start van een training had een deelnemer nogal wat kritiek op onze aanpak. Die vond de manier waarop wij werken, met persoonlijke profielen, ‘zoiets als een horoscoop, wat moet ik ermee’. We kunnen je zeggen: als trainer ben je dan wel gelijk wakker. Maar dan is het de kunst om niet in de verdediging te schieten maar erkenning te geven.

Erkenning? Ja, erkenning.

We zeiden letterlijk: ‘Ik kan mij voorstellen dat je vragen hebt over de achtergrond en betrouwbaarheid.’ Daarna legden we de basis van onze aanpak uit, zonder te overtuigen. En vroegen we of deze deelnemer bereid was die dag tijd te investeren om het te ervaren. Het antwoord daarop was verbaal en non-verbaal ‘ja’. Aan het eind van de dag zagen we een ontzettende enthousiaste deelnemer die ons uitgebreid bedankte voor de leerzame dag.

Het begint bij jezelf

Het gaat dus om weerstand erkennen en verbinding zoeken. Maar let wel: dat kan alleen als je zelf met de juiste energie en voorbereiding voor je groep staat. Als dat je lukt, is weerstand echt een cadeau.

Foto credit: Andre Hunter via Unsplash